Mocht je even mijn hele ‘coming of (older) age’ journey gemist hebben, het is nogal een bumpy road. Het begon met ‘de (winter?) blues, hor(ror)monen en mezelf niet zijn’ en het inzicht dat ik met mijn ‘alles of niets’ houding de hele boel blokkeer. Door dit aan jou en de rest van mijn community te schrijven bleek ik het pad weer open te hebben gemaakt voor Magic & Miracles en volgde er een MAJOR AHA en dáárop volgde de (R)evolutie van OMGame⚡️.

Inmiddels ben ik weer een EUREKA rijker en ik vind het ongelooflijk dat ik het niet eerder heb gezien. Of liever dat ik dit weer vergeten was. Hóé kan het dat je dingen wéét en tóch weer vergeet…??!!

Ik had weliswaar met Time Genius (van Marie Forleo) héél helder inzicht gekregen wat mijn Primary Project is om aan te werken, wat me een laser focus heeft gegeven, alleen….
Ik had van mijn Primary Project (mijn boek: Charlie en de Wonderlijke Wetten) niet alleen mijn Primary Project gemaakt, maar ook mijn Primary JOB…!!

Oooooooooh…..

Dáár ben ik de mist in gegaan.

Ik had het hele manifesteren (van mijn boek) zó belangrijk gemaakt, dat het allerbelangrijkste achterop was geraakt.

Mijn enige échte JOB is…. JOY!!

En ik zat te zwoegen.

In mijn eentje.

Ik had de rest on hold gezet. Ik had gedacht dat focussen op één ding makkelijker zou zijn omdat het schrijven er altijd bij in schoot als ik daarnaast courses had lopen.

Alleen, INTERACTIE blijkt één van mijn grootste JOY’s te zijn.

Zo houd ik bijvoorbeeld enorm van LIVE Calls doen. Dat vind ik dus echt heerlijk! Vragen beantwoorden over manifesteren (of wát dan ook) haalt het beste in mij naar boven. Ik weet dingen waarvan ik niet weet dat ik ze weet totdat iemand het me vraagt. Het is wellicht ook niet zo dat ík ze weet, maar het antwoord kan in ieder geval door mij heen stromen.

Ik kon het zo goed voelen toen ik vorige week sinds lange tijd weer eens een LIVE Call deed met de bondgenoten van het Blote Voeten Pakket.

Ik kan het zó goed voelen in de community van de OMGame⚡️. De collectieve energie is precies wat ik heb gemist toen ik in mijn eentje zat te schrijven. En de JOY die het mij en de andere OMGamers geeft is GOUD!

Wat ik dus helemaal was vergeten is de kracht van COMMUNITY en INTERACTIE!

Ik was helemaal vergeten dat mijn énige échte JOB écht JOY is!

En sinds ik dat weer prioriteit maak, stróómt het weer. (naast dat ik ook echt op mijn Omega 3 en omega 6 let en van slaap mijn andere prioriteit maak)

Zo was ik vorige week éindelijk weer eens uit eten met mijn besties Patty en Merian bij Pasta e Basta waar de dochter van Merian werkt en zingt. Het was zó zalig om ook weer eens lekker te zingen en te dansen en tussen de gangen door bij te kletsen! Pure JOY die ik mezelf alweer veel te lang had ontzegd. Geen idee waarom. Ik denk hoe minder je doet, hoe minder je doet.

Pascal en ik hebben onszelf getrakteerd op een Cineville pas. Zaterdag zijn we met de kleinkinderen en Jipp naar de film Jippie No More gegaan in Eye, wat een geweldig leuke familie film is en gister zijn we samen naar One Life gegaan in CineCenter, die echt práchtig was en alles weer even fijn in perspectief zet.

JOY is terug op de agenda!

En naast JOY is natuurlijk VRIJHEID een van mijn belangrijkste waarden. Die had ik ook ingeleverd op mijn zelf opgelegde (schrijf)regime. Ogenschijnlijk misschien niet. Ik ging tenslotte schrijven bij mijn zus in Costa Rica (Costa Tika) of ik ging in een cafe zitten schrijven, maar het gaat niet om de buitenkant, het gaat om de binnenkant. Dáár voelde ik de vrijheid niet…!

En vrijheid is een funny thing. Zo heb ik onlangs mijn grootste symbool van VRIJHEID verkocht. Mijn camper…! Mijn ‘moveable feast‘ mijn mobile studio, mijn road trips en mijn ‘huis in Parijs’. The end of an era. Tien jaar had ik haar, maar het was tijd om haar te verkopen omdat ze een Diesel was. In Parijs mocht ik al niet meer met haar de stad in. Binnenkort mag ze ook niet meer mee naar Amsterdam. Bovendien komt er een vijfde kleinkind aan en voor 4 had ik officieel al niet genoeg riemen in de Camper, wat ook mijn dagelijks vervoer was. Het was tijd. Ik heb haar met pijn in het hart verkocht en er een Peugeot 5008 met 7 zitplaatsen voor terug gekocht.

Vrijheid is a funny thing. Waarvan ik dacht dat ik mijn vrijheid had ingeleverd met het verkopen van de camper, kreeg ik er heel ander soort vrijheid voor terug! Om zo comfortabel al die kinderen te kunnen vervoeren geeft me een enorm gevoel van vrijheid! Als ik langs een mileuzone in de stad rijd dan geeft me dat nu een enorm gevoel van vrijheid. Ik had niet in de gaten gehad dat telkens wanneer ik langs de milieuzone reed als ik mijn kleindochter Miro ging halen, dat ik vóélde dat er een moment komt dat ik er niet meer in mag. Nu voel ik, wat Abraham Hicks zo mooi noemt: the relief of the release.

Datzelfde gevoel heb ik nu bij parkeergarages. Daar pas ik nu overal in! Met de camper kon ik alleen in parkeergarages met een minimale doorrijhoogte van 2.00 meter. Ik moest met iedere artist date in iedere stad altijd eerst zoeken naar een garage waar ik in pas als ik niet op straat kan parkeren. En nu pas ik wél in de P+R van de RAI! En dát geeft me niet alleen een gevoel van vrijheid, dat geeft me letterlijk vrijheid. Ineens kan ik veel makkelijker en voor maar 6 euro naar de stad! Artist Dates en Films, here I come!

JOY en VRIJHEID zijn met elkaar verbonden. JOY en VRIJHEID zijn mijn belangrijkste frequenties en ik had ze, zonder dat ik het door had, de das omgedaan.

Enfin,

Al doende leert men.

Ik zit weer op mijn JOYRIDE en ik kan je niet zeggen hoe dankbaar ik daarvoor ben. Ik voel de VRIJHEID weer nu ik de teugels heb laten vieren en keuzes heb gemaakt om dingen (zoals de camper) los te laten en er komt nog een héle grote aan om los te laten, eentje waarvan ik nóóit gedacht had dat het loslaten dáárvan me ook VRIJHEID zou opleveren omdat het hét symbóól van ultieme VRIJHEID is. Maar die is nog tussen mij (ons) en het universum, die zal ik t.z.t met je delen when the time has come.

En het is allemaal in werking gezet door weer connectie te maken. Door weer van JOY mijn JOB te maken en de rest aan het universum te laten.

En dit is denk ik precies waar de OMGame⚡️ zo goed mee kan helpen.

Ik zal de éérste OMG…! SIGN STORY met je delen. Ik heb ‘m even voor je op Vimeo gezet. Dit was ons SIGN om te zoeken te vinden in de eerste week.

Het eerste SIGN was dus een duimpje omhoog. (kijk vooral even de SIGN STORY video voor de OMG..! van dit sign!)

Het lijkt misschien een heel makkelijk SIGN en dat zou het ook kunnen zijn, je hoeft tenslotte maar naar FB te gaan en je hebt ‘m te pakken. Of een duimpje omhoog in whatsapp op een berichtje. Maar dat zal je geen OMG gevoel geven, dáár ben je naar op zoek. (nogmaals, kijk de video! )
Bovendien kun je er onmiddellijk je beperkte overtuigingen mee naar boven hengelen. Je verdeelt alles in makkelijk of moeilijk te manifesteren, terwijl het voor het universum niet uitmaakt. Alles is neutraal. Zoals wij er tegenaan kijken maakt het makkelijk of moeilijk. Door het sámen te doen met andere OMGamers leer je bovendien zien dat je niet de enige bent die zo denkt en dat de wet van Oneindige Mogelijkheden bestaat. Er zijn Oneindig veel mogelijkheden om een SIGN te vinden. En ook hier gaat het vooral om je eigen gedachten te te monitoren. En ik vind het geweldig om te zien hoe open OMGamers zijn over hun interne proces. Dát is precies wat je bloot wilt leggen! Je wilt het uit je onderbewustzijn naar je bewustzijn halen, zodat je het tegen het licht kunt houden en kunt ‘droppen’ zodat je manifestatie er dóór kan.

Zelf doe ik natuurlijk ook mee. Ik had het duimpje omhoog als instant manifestatie nadat de eerste Omgamer zich had aangemeld en Pascal het met me mee kwam vieren. Daarna vroeg hij of ik een filmpje wilde zien van vrienden met oud en nieuw. Ik wilde al ‘nee’ zeggen want ik was met hele andere dingen bezig en eerlijk gezegd niet echt geïnteresseerd, maar ik heb me voorgenomen om meer vanuit JA te komen dus ik zei: Ja (hoor ;-)). En tijdens het filmpje was daar halverweg ineens een duimpje omhoog, middenin de camera! Haha! OMG, zei ik tegen pas, daar zál je ‘m hebben!

En toen ik vrijdag met alle kleinkinderen in mijn nieuwe bolide naar mijn moeder in Friesland reed werd ik me bewust van het ietwat opgejaarde gevoel dat ik had dat ik nog iets moest doen. Dit is er eentje waar ik me heel bewust van moet zijn want als ik eenmaal weer in de interactie ga, dan heb ik de neiging om overal op te ‘moeten’ reageren en te antwoorden op alle berichten van de OMGamers en dan blijf ik áán staan. Maar vrijdag en zaterdag zijn voor de kleinkinderen en familie en zondag is voor mij en Pas. Die VRIJHEID moet ik wél voelen anders heb ik er niks aan en dan is de kans groot dat ik me uiteindelijk weer terugtrek omdat het me te veel wordt. Nogal belangrijk dus om dat naar boven te hengelen en dat gevoel te droppen want als ik de vrijheid wel néém, maar niet vóél dan werkt het nog steeds niet. Dus dropte ik het gevoel en genoot van Liv en Wolf die helemaal achterin voor zichzelf een plek hadden gemaakt met boeken en tekenspullen en zeiden dat ze de auto echt geweldig vonden en we zo door konden rijden naar Frankrijk (terwijl zij het ook echt heel jammer vonden dat de camper wegging). En ik zat te genieten van het gebabbel van Sev en Miro die op de tweede rij allebei zaten te tekenen aan het tafeltje dat je uit kunt klappen zoals in het vliegtuig en toen werd ik me ineens bewust van de vrachtwagen voor me. OMG… maar natuurlijk…!

Vandaag is de tweede SIGN online gekomen. Zelf deel ik mijn eigen inzichten en overtuigingen natuurlijk ook. De SIGN van week twee is er namelijk eentje die ik zelf als héél moeilijk beschouwde (en nog…!) Maar de manier waarop het universum me die kwam brengen was werkelijk briljant en met een énorm gevoel voor humor!

Je enige echte JOB is JOY!

Ik nodig je van harte uit om mee te komen spelen met de OMGame⚡️ en óók weer van JOY je enige échte JOB te maken en te zien wat er dan gebeurt!

Magic & Miracles await.

Alle liefs

Lou